Een nieuw jaar
Warme chocomel met slagroom, wafels, oliebollen, kaarsjes aan en vooral veel gezelligheid en een warme sfeer. Het is 31 december en samen met mijn eigen gezin vier ik het afscheid van het oude jaar. We zijn er helemaal klaar voor. Nog een paar uurtjes en dan is het twaalf uur. De kurken zullen knallen en er zal vuurwerk zijn. Ik heb er zin in, in dat nieuwe jaar dat altijd voelt als een nieuw begin.
Rond 21.00 uur gaat de telefoon, ik mag naar een bevalling. Ik wist wel dat ik opgeroepen kon worden, stond immers reserve voor het geval een collega uit zou vallen maar eigenlijk had ik het niet aan zien komen. Hoe fijn ik het ook vind om naar een bevalling te gaan, ik was op deze speciale avond toch graag thuisgebleven. Ik kleed me om in uniform, neem afscheid en vertrek. De bevalling gaat voorspoedig en ik betrap mezelf erop dat ik regelmatig een blik op de klok werp. Wanneer zal de baby geboren worden? Haal ik het nog om voor twaalf uur vannacht thuis te zijn? Een kwartier later wordt er een mooi kindje geboren. De ouders zijn dolblij, ik zelf eigenlijk ook want het is nog vroeg, ik ga het vast halen.
Mama ligt heerlijk in bed met de kleine baby en wil nog even niet douchen. Eerst wil ze de familie inlichten en vooral rustig aan doen. Ik begrijp het wel, natuurlijk begrijp ik dat al tikt de klok gestaag door. We drinken koffie en eten beschuit met muisjes en daarna gaat mama zich verzorgen, verschoon ik het bed en vul ik de papieren in. De ouders hebben nog een aantal vragen en dan hoor ik het “VUURWERK”, het is twaalf uur een nieuw jaar is aangebroken. Een half uur later rij ik eindelijk naar huis, overal om me heen zie ik de mooie kleuren van het vuurwerk. Mensen zijn op straat en vieren feest. Ik heb het moment gemist, heel erg jammer maar het is niet anders. Dit is mijn werk en soms loopt het zo. Daar is mijn straat, ons huis, mijn man en kinderen. Ze staan buiten op me te wachten en blij ga ik naar hen toe. Niets zo mooi als samen zijn met je eigen gezin.
Een heel mooi nieuwjaar gewenst!
Marga Simons (met dank aan collega Annemarie voor het delen van haar verhaal)
Over de auteur: Marga Simons
Ik ben Marga, kraamverzorgster, screener, ambassadeur en blogger bij Geboortezorg Limburg.
Als jong meisje deed ik niets liever dan schrijven, ik had veel penvrienden die minimaal een keer per week post van mij ontvingen. Daarnaast maakte ik gedichtjes. Ik begon met schrijven en dichten toen ik 10 jaar oud was. Voor mij was en is het een uitlaatklep. In mijn werk als kraamverzorgster en screener, kom ik vaak van alles tegen. Leuke grappige dingen, mooie en ontroerende momenten en ook gezinnen die ik niet snel zal vergeten. Vaak dacht ik: “daar moet ik eens over gaan schrijven”. Vorig jaar heb ik de knoop doorgehakt en ben ik begonnen met het schrijven van blogs. Het biedt een kijkje in de mooie bijzondere wereld van de kraamzorg. Inmiddels schrijf ik niet alleen blogs over dat wat ik zelf meemaak, maar ook wat collega’s tegenkomen.
Ik wens je heel veel leesplezier!
Onze certificeringen.
Bij Geboortezorg Limburg maak je de juiste keuze. Onze kraamverzorgenden voldoen niet enkel aan de wettelijk verplichte certificeringen maar hebben ook diverse extra opleidingen gevolgd.
