Haaien in de tuin
“Ik heb haaien in de tuin” zegt de aanstaande vader vol trots. De verloskundige en ik kijken elkaar aan. Horen wij dit goed? Heeft hij het echt over haaien in de tuin? Zoiets hebben we nog nooit gehoord, als hobby haaien houden. Zou het wel veilig zijn allemaal? Of houdt papa ons voor de gek? Het is midden in de nacht en kindje nummer drie kan ieder moment geboren worden. Mama concentreert zich op de weeën en papa verteld ondertussen over zijn haaien. Het is een vreemde situatie en de verloskundige en ik weten niet goed wat we moeten doen. Papa heeft niet in de gaten dat wij ons lichtelijk ongemakkelijk voelen en verteld dat hij acht haaien heeft gehad, nu zijn het er helaas nog maar drie. Ze zitten in de vijver achter hun huis en na de bevalling als het weer licht geworden is zal hij ze aan ons laten zien. De baby wordt geboren en we laten het haaienverhaal even achter ons. Straks als het licht is, zien we wel weer verder.
Na enkele uurtjes geslapen te hebben kom ik rond het middaguur weer aan in het gezin. Nu kan ik alles goed zien, het is een rijtjeswoning, klein en ook de tuin is niet groot. Mama zit al beneden in de woonkamer. Ik vraag hoe het met haar is en ze verteld me dat ze vroeg is opgestaan om te zorgen voor de andere kinderen. Papa is nog eventjes gaan slapen.
Even later komt ook de verloskundige langs en nadat hij haar gehoord heeft komt papa opgewekt de trap aflopen. “Willen jullie de haaien zien? Kom mee kijken buiten”. Weer wisselen de verloskundige en ik een blik. Eerlijk is eerlijk, we zijn ondertussen toch wel nieuwsgierig geworden en gaan met hem mee naar buiten. Daar is een piepkleine vijver met 3 piepkleine haaien erin. Ze hebben geen ruimte om te groeien en kunnen in deze vijver niet overleven.
We zijn beduusd en weten niet wat we moeten zeggen. “Koffie?” vraag ik en we lopen meteen naar binnen. Haaien in de tuin, het moet niet gekker worden.
Over de auteur: Marga Simons
Ik ben Marga, kraamverzorgster, screener, ambassadeur en blogger bij Geboortezorg Limburg.
Als jong meisje deed ik niets liever dan schrijven, ik had veel penvrienden die minimaal een keer per week post van mij ontvingen. Daarnaast maakte ik gedichtjes. Ik begon met schrijven en dichten toen ik 10 jaar oud was. Voor mij was en is het een uitlaatklep. In mijn werk als kraamverzorgster en screener, kom ik vaak van alles tegen. Leuke grappige dingen, mooie en ontroerende momenten en ook gezinnen die ik niet snel zal vergeten. Vaak dacht ik: “daar moet ik eens over gaan schrijven”. Vorig jaar heb ik de knoop doorgehakt en ben ik begonnen met het schrijven van blogs. Het biedt een kijkje in de mooie bijzondere wereld van de kraamzorg. Inmiddels schrijf ik niet alleen blogs over dat wat ik zelf meemaak, maar ook wat collega’s tegenkomen.
Ik wens je heel veel leesplezier!
Onze certificeringen.
Bij Geboortezorg Limburg maak je de juiste keuze. Onze kraamverzorgenden voldoen niet enkel aan de wettelijk verplichte certificeringen maar hebben ook diverse extra opleidingen gevolgd.
