Mama
Ze kwamen uit India en spraken Engels, gelukkig maar want zo konden we toch goed met elkaar communiceren. Het was een klein huisje waar het gezin woonde en ik werd als kraamverzorgende ingezet bij hun eerste kindje. De eerste dag hielp ik bij de borstvoeding en gaf ik instructies om de avond en nacht goed door te komen. Ik schreef alles op in ons kraamboek en omdat dit in het Engels moest, duurde dat een tijdje. De dagen erna was ik vooral bezig met het begeleiden van de borstvoeding die nog niet zo goed ging, maar verder was er in het kleine huisje niet erg veel te doen. Het gezin kreeg veel uren, 8 per dag en ik voelde me eigenlijk een beetje overbodig.
Na een aantal dagen besloot ik met papa en mama het gesprek aan te gaan om te kijken of ze minder uren zorg wilden. Ik dacht dat ze dit wel fijn zouden vinden maar de reactie van de ouders was juist totaal anders. Ze waren bijna in tranen door mijn vraag en vertelden mij superblij te zijn met mijn hulp. Ik deed in hun ogen ontzettend veel, terwijl ik juist dacht dat ik te weinig deed. Minder uren was helemaal geen optie voor hen ze wilden graag doorgaan zoals het was.
De familie van deze twee lieve mensen woonden allemaal in India, zo vertelden ze mij. Hier in Nederland kenden ze niemand. Toen ik kwam helpen als kraamverzorgende was ik hun mama geworden. Ik was ontroerd door deze mededeling. Ik een wildvreemde voelde voor hen als mama, hoe mooi was dat.
Het rare is dat wij als kraamverzorgende niet altijd stil staan bij wat we kunnen betekenen voor buitenlandse gezinnen. Ze kennen meestal geen kraamzorg en zijn vaak intens dankbaar voor dat wat we doen. Ik hoop dat ik op deze manier nog heel veel mensen mag helpen. Want een “mama” mogen zijn voor een eigenlijk onbekende familie, is iets om heel dankbaar voor te zijn.
Marga Simons (met dank aan collega Mariet voor het delen van haar verhaal).
Over de auteur: Marga Simons
Ik ben Marga, kraamverzorgster, screener, ambassadeur en blogger bij Geboortezorg Limburg.
Als jong meisje deed ik niets liever dan schrijven, ik had veel penvrienden die minimaal een keer per week post van mij ontvingen. Daarnaast maakte ik gedichtjes. Ik begon met schrijven en dichten toen ik 10 jaar oud was. Voor mij was en is het een uitlaatklep. In mijn werk als kraamverzorgster en screener, kom ik vaak van alles tegen. Leuke grappige dingen, mooie en ontroerende momenten en ook gezinnen die ik niet snel zal vergeten. Vaak dacht ik: “daar moet ik eens over gaan schrijven”. Vorig jaar heb ik de knoop doorgehakt en ben ik begonnen met het schrijven van blogs. Het biedt een kijkje in de mooie bijzondere wereld van de kraamzorg. Inmiddels schrijf ik niet alleen blogs over dat wat ik zelf meemaak, maar ook wat collega’s tegenkomen.
Ik wens je heel veel leesplezier!
Onze certificeringen.
Bij Geboortezorg Limburg maak je de juiste keuze. Onze kraamverzorgenden voldoen niet enkel aan de wettelijk verplichte certificeringen maar hebben ook diverse extra opleidingen gevolgd.
