Het was augustus, lekker weer en ik was aan het werk in een leuk gezin. Het gezin kreeg enkele uren per dag zorg en dus stond ik “stand by” om er nog een gezin bij te krijgen. Dubbelen noemen we dat, van het ene gezin naar het andere om kraamzorg te bieden.
Het was 12.00 uur toen ik telefoon kreeg van de planning voor een tweede gezin die dag en ik ging er meteen vanuit mijn eerste gezin naar toe. Gelukkig was het niet zo ver rijden en was ik mooi op tijd. Het gezin was zojuist ontslagen uit het ziekenhuis. Ik stapte uit de auto, belde aan en de deur zwaaide open. Voor me stond een zwangere vrouw. “Hallo” zei ze “kan ik je ergens meehelpen?”. Ik was even uit het veld geslagen en zei: “Ik ben Veerle en ik kom kraamzorg verlenen maar zo te zien bent u nog zwanger of heb ik de verkeerde voor me staan?” Ik noemde haar naam en adres en beide klopten, ze was echter nog zwanger en de baby zou zeker nog enkele maanden in haar buik blijven zitten. Ik verontschuldigde mij, wenste haar nog een fijne zwangerschap en nam afscheid. Gelukkig kon de aanstaande moeder er wel om lachen maar een beetje ongemakkelijk voelde het wel. Snel liep ik terug naar mijn auto om te gaan bellen met de planning. “Het is toch echt deze mevrouw hoor”, zei de planner aan de telefoon. “Dit adres en deze naam kregen we door”. Ja zei ik, de naam en adres kloppen wel maar deze mevrouw is zwanger en nog niet uitgerekend, pas over enkele maanden. Ergens is iets fout gegaan. Dan maar bellen met de verloskundige van deze mevrouw. Zij bevestigde de zwangerschap en zei lachend dat ze blij was dat ze zwanger was, anders was ze wel heel erg ongerust geweest. Ik bedankte de verloskundige en belde terug naar de planning, zij zouden op hun beurt het ziekenhuis bellen want daar was blijkbaar de fout gemaakt. Het was ook erg druk in babyland en dan gaat er wel eens iets mis. In mijn auto at ik ondertussen mijn boterham. De radio aan, raam open en genieten van het weer. Een klein uurtje later kreeg ik telefoon, het misverstand was opgelost en het echte gezin waar ik naar toe mocht om kraamzorg te verlenen werd doorgegeven. Eind goed, al goed!
Marga Simons (met dank aan collega Veerle voor het delen van haar verhaal)
Over de auteur: Marga Simons
Ik ben Marga, kraamverzorgster, screener, ambassadeur en blogger bij Geboortezorg Limburg.
Als jong meisje deed ik niets liever dan schrijven, ik had veel penvrienden die minimaal een keer per week post van mij ontvingen. Daarnaast maakte ik gedichtjes. Ik begon met schrijven en dichten toen ik 10 jaar oud was. Voor mij was en is het een uitlaatklep. In mijn werk als kraamverzorgster en screener, kom ik vaak van alles tegen. Leuke grappige dingen, mooie en ontroerende momenten en ook gezinnen die ik niet snel zal vergeten. Vaak dacht ik: “daar moet ik eens over gaan schrijven”. Vorig jaar heb ik de knoop doorgehakt en ben ik begonnen met het schrijven van blogs. Het biedt een kijkje in de mooie bijzondere wereld van de kraamzorg. Inmiddels schrijf ik niet alleen blogs over dat wat ik zelf meemaak, maar ook wat collega’s tegenkomen.
Ik wens je heel veel leesplezier!
Onze certificeringen.
Bij Geboortezorg Limburg maak je de juiste keuze. Onze kraamverzorgenden voldoen niet enkel aan de wettelijk verplichte certificeringen maar hebben ook diverse extra opleidingen gevolgd.
